عماد خراسانی

می خواستم در مورد حوادث ۲۵ ام یه مقاله شبیه مقاله های کیهان بنویسم تا کلی حال کنین.اما ننوشتم.گفتم که گفته باشم.همین هست که هست.من از خوندن مقاله های کیهان خیلی لذت می برم شما چطور؟شعار هفته رو هم که می دونین چیه؟!هرکی بگه جایزه داره؟!راستی دیدین تلویزیون دو روز گذشته چقدر راهپیمایی ۲۲ بهمن رو نشون میده و تصنیف های حماسی پخش می کنه.نه مثل اینکه ۲۵ ام واقعا یه خبرهایی بوده.../

*  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *

هیچ دانی که از کجا آمد

این سه چین روی ابروان عماد

یکی از آن شبی ست کان بی مهر

رفت و لب بر لب رقیب نهاد

دگری زان شبی بود که بر او

چشم من با رقیب دون افتاد

وآن دگر٬ زآن شبی بود که

سلام کردم و بی وفا جواب نداد

سید عمادالدین حسن برقعی مشهور به عماد خراسانی(1300-28 بهمن 1382)وی یکی از بهترین غزل سرایان معاصر است .طی سالهای اخیر بسیاری از غزل های عماد در اذهان دوست داران شعر و ادب پارسی باقی مانده و بسیاری از آنها از آنجا که از لحاظ موسیقیایی بسیار ظریف هستند بارها و بارها توسط اساتید آواز خوانده شده است. دیوان اشعار عماد خراسانی با مقدمه‌ای از نزدیکترین دوست و همدمش مهدی اخوان ثالث، بارها تجدید چاپ شده‌است.

نه به دل شوری و شوقی٬ نه به سر مانده هوایی        تو هم ای مرگ مگر مرده ای ای داد، کجایی؟

هر چه خواهم که سر خویش کنم گرم به کاری                 گل به چشمم٬ گل آتش شود و باده٬ بلایی

هیچ کس نیست در این دشت مگر کوه که آن هم              انعکاس غم ما هست گرش هست صدایی

باده و مطرب و گل نیک بود٬ لیک عزیزان !           بهر هجران که شنیده است به جز مرگ٬ دوایی؟

ما که رفتیم به دریای غم و باده٬ ولی نیست                   این همه جور٬ سزای دل پر خون ز وفایی

جمله چون است و چرا٬ هر ورق از دفتر هستی                 باز گویند که ما را نرسد چون و چرایی

بندگی گر چه نکرده ست عمادت٬ تو خدا باش                که ستم نیست به ناکام٬ خوش از کامروایی

*  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *

ای دل      دانلود با صدای حامد نیکپی

بس در سر زلف بتان جا کردی ای دل                               ما را میان خلق رسوا کردی ای دل

غافل مرا از فکر فردا کردی ای دل                                  تا از کجا ما را تو پیدا کردی ای دل

روزم سیه٬ حالم تبه کردی تو کردی                              ای دل بسوزی هر گنه کردی تو کردی

ای دل بلا ای دل بلا ای دل بلایی                                         ای دل سزاواری که دایم مبتلایی

از مایی آخر خصم جان ما چرایی؟                                  دیوانه جان آخر چه ای ٬کار کجایی؟       

مجنون شوی٬ دیوانه ام کردی تو کردی                           از خویشتن بیگانه ام کردی تو کردی       

تا چند می سوزی دلا خود را و ما را                             ما هیچ٬ رحمی کن به خود آخر خدا را 

تا چند خواهی٬ عشق٬ درد بی دوا را                                تا کی به جان باید خریدن این بلا را

هر کس که باشد همچو تو ای دل دل او                                 آسان نگردد تا ابد یک مشکل او  

یا کمتر اندر دام خوبان مبتلا شو                                           یا ناله کم کن مرد میدان بلا شو   

با بی وفا یا دلا کم آشنا شو                                            یا آشنا خواهی شوی شو بی وفا شو 

دیگر وفا ای دل خریداری ندارد                                       کم گوی از این کالا که بازاری ندارد 

تا کی به زلف دلبران پابند ای دل                                           تا کی به امید وفا خرسند ای دل

تا چند ای دل راستی تا چند ای دل                                  وقت است کز بگذشته گیری پند ای دل 

بس در سر زلف بتان جا کردی ای دل                               ما را میان خلق رسوا کردی ای دل