در ابتدا باید عرض کنم که امروز نهم دسامبر برابر است با درگذشت سعدی شیرازی ادیب پرآوازه ایرانی; این روز را گرامی می داریم.حالا می رسیم به اصل مطلب متاسفانه
بخش های وسیعی از جنگل های زیبای استان های گلستان ، سمنان و گیلان که به معنای واقعی
"سرمایه ملی" اند در حال سوختن هستند و از دست مسئولین هیچ کاری بر نمی آید و اهالی هم با بیل و چوب خشک یا بهتر بگوییم با دست خالی مشغول خاموش کردن آتش هستند و مسئولان هم ابراز امیدواری کرده اند
که انشاءالله با بارش باران مناسب آتش نیز خاموش شود!
حالا جالب است که در این گیرودار که جنگل ها در حال سوختن اند، بعضی
از مسوولان و کارشناسان به جای ارائه راهکارهای فوری و عملی برای نجات باقی مانده
درختان، روشنفکرانه سخن از مقوله مهمی به نام فرهنگ سازی می کنند که در شرایط فعلی
به درد جنگل های در حال سوختن نمی خورد . به نظر می رسد راهکار فوری برای نجات
جنگل های در حال سوختن درخواست کمک از کشوردوست و برادر(!) روسیه باشد.روسیه همین چند روز پیش با هواپیماهای غول پیکر خود که در هر بار
پرواز 80 هزار لیتر آب می پاشند به کمک دولت اسرائیل آمد.
به نظر من اینها همه از ناآگاهی مردم و ناکارآمدی مسئولان دولتی نشات میگیرد و اگر بخواهیم خصوصیت مشترکی را برای دولت های مختلف بیان کنیم می توانیم به نکات زیر اشاره کنیم:
اهل حرف اند نه عمل; تا بخواهید وعده می دهند;در لاف زدن تبهر خاصی دارند و همه شان هم قصد خدمت دارند مصداق همه ی اینها رجوع کنید به حافظه ی خود٬ درحالیکه چاه نفت" نفت شهر" سی و چند روز درحال سوخت بود مسئولین ایرانی اعلام آمادگی کرده بودند برای مهار نشت نفت در خلیج مکزیک .
مطمئنا وبلاگ نویسی و گزارش های خبرگزاری های مختلف هیچ دردی را درمان نخواهد کرد و هیچ اثری بر مسئولین نخواهد داشت از آنجایی که در این کشور "آنچه به جایی نرسد فریاد است"
تو این اواخر این قدر اتفاقات توی هم رفته که همه چی شده معمولی حتی مرگ و بی داد
سینا خان!
کار از فریاد گذشته. موارد این چنینی یکی دو تا نیست.
اون از دریاچه ارومیه. اون از تالاب انزلی. اون از رودخانه کارون، اون از مقبره کوروش، اون از جنگل ابر، اونم از انتقال آثار ملی از موزه ملی به خارج از زیر سبیل مسئول وقت...
کاش درد یکی دوتا بود. آیا برای اینهمه درد طبیبی هست؟
عشقت رسد به فریاد
سلام!اول اینکه اولین باره که میام اینج وخیلی عالیه! دوم اینکه با توجه به شرایط فعلی که مسئولان تدبیر درستی نمی اندیشند و یا مشکلات را جدی نمیگیرندبه نظرم بهترین راهکار موجود برای مبارزه با مشکلات این چنینی تشکیل ان جی او های مردمی در سطح جامعه وبین تشکل های مختلف مردم برای اطلاع رسانی بیشتر مشکلات مربوط به محیط زیست وموضوعات دیگر هست شاید وقتی مسئولان اگاهی مردم واحساس اضطراب از خطر را بین مردم دیدن دست به کار بشن ویاد حفاظت از سرمایه های ملی بیافتند حل مشکلاتی از این قبیل در هیچ جای دنیا کار محالی نیست فقط کافیه که همت واحساس مسئولیت نسبت به سرمایه های ملت وجود داشته باشه انشاالله این مسئله اینجا هم حل بشه تا مردم فکر نکنند این حرفا که لایه ازن در حال خطره فقط ماله اروپایی ها ست !موفق باشی به ما هم سربزن
سلام بر شما
خوش آمدید.بله تشکیل NGO کا بسیار خوب و تاثیر گذاری هستش برای فرهنگ سازی در زمینه ی بوجود نیامدن آتش سوزی.NGO ها که توانایی خاموش کردن آتش رو ندارن چون امکاناتش رو ندارن.دولت جمهوری اسلامی هم هنوز یک هواپیمای آبپاش نداره
سلام ممنونم که بهم سر زدید شما لطف دارید زندگی زیباست به شرطی که زیبا ببینیمش هر جا هستید شاد باشید
شما هم همینطور
البته جنگلها در آتش کمبود امکانات یا بهتر بگویم نبود امکانات دارن میسوزن .
امکانا مردم که نباید تامین کنن وظیفه ی حاکمیت هستش
این که فاجعست...!!!!!
خب آخه نیست مسیولان محترم خیلی پرکارند!!!!به این کارا نمی رسن دیگه...
ولی من نمی فهمم مگه خودشونم توی این سرزمین زندگی نمی کنن؟!!!
بابا این دیگه نوبره به خدا...
اصلا به فکر نسل های آینده هم نیستن....
به فکر خودشونو و پر کردن جیب خودشونن نه خالی شدن منابع طبیعی کشور....!!!!
.
.
.
.....
مثل اینکه شما دلتون پر تر از منه
بله واسه همینه که سعی میکنم درش را باز نکنم.....
به هر حال ممنون از یادآوری هاتون....
پر تر از من هم وجود داره آقا سینا....
خواهش می کنم