من و تو

من و تو –

-          در فضای کوچه ی بن بست می پوسیم

تو از آنسوی دیوار و ٬

-          من از این سوی دیوار

لبان یکدیگر را تلخ می بوسیم

              * * * *

نمی دانی چه دلتنگم

در این کوچه که بوی نفرت و زخم زبان دارد

کدامین کس در این کوچه

کدامین دست می آید؟

که بفشاند ٬

-          دوباره بذر شعر مهربانی ٬

                                          - روشنایی را

من و تو٬

-          با طنین گریه هامان در بن کوچه

اسیر دست تنهایی و اندوهیم

من و تو٬

-          عاشق پرواز در اوجیم

دل ما خواب باغ و سبزه می بیند

دل ما بی حضور عشق می میرد

           * * * *

اجابت می کنم دستان پاکت را

که سرشار از ایثار

به هنگام نوازش کردنم از دور

نمی دانی چه دلتنگم –

در آن لحظه که از آنسوی دیوار جدایی ها

زچشمانت گلاب اشک می ریزد

نمی دانی چه دلتنگم

        * * * *

بیا بار سفر بندیم

                                                          (  محمدعلی اخوات - کتاب خلیج درد- گیلان)