دکتر محمد حسین پاپلی یزدی استاد بازنشسته دانشگاه تربیت مدرس تهران در سایت الف متعلق به احمد توکلی نوشت:
من رسما نماینده هیچکس نیستم. حتی نماینده زن و فرزندانم هم نیستم. شما
رئیس جمهور کشور جمهوری اسلامی ایران هستید. شما قانونا حق دارید از طرف
همه مردم حرف بزنید و من قانونا حق ندارم از قول مردم حرف بزنم. حالا من از
حضرتعالی خواهشیدارم شما با همه حق و حقوقی که دارید بیاید به چند سوال و
به پیشنهاد من بی حق و حقوق توجه کنید. شاید مشکلات شما و مشکلات من حل
شود.پس چند دقیقه به حرف من گوش بدهید.
با این مقدمه می خواهم چند سوال از شما بکنم. البته می خواستم صدها سوال
بکنم ولی خوب شما وقت خواندن و جواب دادن صدها سوال را ندارید. بعد هم می
خواهم دو تا پیشنهاد به شما بدهم. چون بنده عضو هیچ گروه و حزب ودسته ای
نیستم و نمایندگی از هیچکس هم ندارم لذا مجبورم فعل مفرد و کلمه من بکار
ببرم لذا می بخشید.
سوالات:
1- آیا دولت شما یک دولت کارشناسی است . یعنی آیا خود حضرتعالی و وزرا و
استانداران شما مسائل را از دید کارشناسی بررسی می کنید ؟ نظر من این است
که شما غیر کارشناسی ترین دولت در طول جمهوری اسلامی ایران هستید. ویژگی
اساسی دولت شما و خود شما این است که به نظرات کارشناسی هیچ اعتنایی
ندارید. فی البداهه تصمیماتی می گیرید و حرف هایی می زنید که مورد تایید
بدنه کارشناسی کشور نیست. عمده ترین مشکلاتی که دولت شما برای من ایجاد
کرده همین مسئله است . اگر پاسخی برای این کار دارید لطفا بفرمایند که این
بنده ناچیز قانع شوم.
2- آقای رئیس جمهور ، وزرا، معاونین و استانداران شما چقدر حق تصمیم
گیری دارند. آیا به آن ها اجازه تصمیم گیری های خرد و کلان در حوزه
وظایفشان را می دهید یا همه تصمیمات را خود شما یک نفره می گیرید. البته
آقای یحیی زاده نماینده مجلس هم به صراحت فرموده اند که در دولت، رئیس
جمهور شخصا تصمیم می گیرند نه وزرا. من هم فکر می کنم در اکثر موارد شما
وزرا و معاونین آنها را مصلوب الاختیار کرده اید . اگر غیر از این است
بفرمایند . آخر تصمیمات شخص شماست که زندگی مرا دچار دردسر کرده است.
3- شما چرا سازمان برنامه و بودجه را منحل کردید؟ آیا آن سازمان را منحل
نکردید که هر طوری می خواهید پول های مملکت را خرج کنید ؟ اگر آن روز که
شما آن سازمان را منحل می کردید مجلس و ملت جلوی شما ایستاده بودند ، حالا
وضع اقتصادی و اجتماعی من همین بود؟ قسم به هر که می خواهید بخورم وضع من و
حتی شما بهتر بود.
4- آقای رئیس جمهور شما به مسافرت های استانی زیادی رفته اید .اولا در
این مسافرت ها دهها و گاه صدها هزار نفر به استقبال شما آمده یا آورده شده
اند . آیا این مسافرت ها برای انجام کار است و یا برای تبلیغات ؟ شما در
بسیاری از این مسافرت ها در کمتر از سه ساعت دهها طرح با دهها میلیارد
تومان اعتبار تصویب کرده اید . گاه مدت زمانی که برای ارائهیک طرح و تصویب
آن در استان ها گذاشته شده است کمتر از 3 دقیقه است. آیا تصویب طرح به این
صورت در کجای دنیا سابقه دارد . آیا با این کار نخواسته اید بدنه کارشناسی
دولت و نظرات مشاوران کشور را به سخره بگیرید. تصویب این طرح های غیر
کارشناسی چه اثراتی روی زندگی بنده داشته است و چه مقدار تورم در زندگی من
ایجاد کرده است. این طرح های شما زندگیمرا به فقر کشانده است.حالا که دولت
حضرتعالی رو به اتمام است ، چند طرح نیمه کاره با چه مبلغ اعتبار مورد نیاز
برای دولت آینده جا می گذارید که البته تاوان آن را باید بنده هم بپردازم.
5- وقتی می خواستید طرح حذف یارانه ها را مطرح کنید ، بسیاری از اساتید
اقتصاد کشور طرح شما را تورم زا خواندند، حضرتعالی با این افراد برخورد
مناسب نداشتید .آیا دراجرای طرح خوداز نظرات کارشناسی استفاده کردید؟شما با
چه کسانی مشورت کردید که زندگی من را این طور خراب کردند.
6- آیا آماری که دولت شما ارائه می دهد صحیح است ؟اگر صحیح است چرا
آمار دولت شما با زندگی من تطبیق نمی کند. وقتی شما اعلام می کنید تورم 15٪
یا 21٪ است چرا با زندگی روزمرهمنتطبیق نمی کند . آیا آمار دولت شما مورد
تایید مراجع مستقل غیر دولتی هم هست؟ اگر هست دستور بفرمایند آن مراجع که
آمارهای شما را تایید می کنند این مساله را کتبااعلام کنند .چرا وقتی در
زندگی روزمره من تورم بیش از صد در صد است شما اصرار دارید که تورم حدود
20٪ است. آخر منی که باید دست توی جیبم بکنم و جنس بخرم بهتر مساله تورم و
درصد تورم را درک می کنمیا شما که 20 سال است دست توی جیب مبارک نکرده اید و
همه چیز آماده در اختیار شما بوده است؟ شما در 20 سال گذشته آیا پول آب و
برق، گاز ،کرایه تاکسی، بلیط اتوبوس، نان،روغن، عدس و لوبیا، آبگوشت داده
اید؟ شما در 15 سال گذشته کرایه منزل داده اید ؟
به گزارش خبرآنلاین به نقل از پایگاه اطلاع رسانی آیت الله سیستانی
سؤال :
صورتگری و یا صحنه سازی از زندگانی محمد (ص) و یا دیگر پیامبران گذشته و یا معصومین (علیهم السلام) و یا هر راز و رمز مقدس تاریخی و نشان دادن آنها بر پرده سینما و یا صفحه تلویزیون و یا تئاتر و غیره جایز است؟
جواب :
اگر اصل حرمت و بزرگداشت آنان رعایت شود و شخصیت مقدّس آنان را در اذهان مردم خدشه دار نکند مانعی ندارد.
سالهاست فریاد زدیم که عاشورا، عزا نیست، عزت است و مکتب است، و باید در پس هر عزاداری ای، این عزت تجلی یابد و جوان ما بفهمد که این عزا برای چیست؟ گریه برای کیست؟ برای حسین(ع) است یا برای خودمان؟
بگذریم که نیافت و عزا، عزا شد و اشک و آه و ناله و گریه ...
و در همه مجالس آنچه از مکتب حسین(ع) دیدیم و شنیدیم، مکتب عزا بود. چه
رنج ها کشیدیم که این مکتب محل درس انسان عزتمند باشد. محل درس انسانست
انسان در همه تاریخ و برای همه جهان. از خون دل های شریعتی بزرگ بگیرید تا
رنج های تک تک متفکران و اندیشمندان و نویسندگانی که دهه ها فریاد زدند به
جای این همه اقامه عزا برای حسین(ع)، به اقامه عدل برسید. به جای این همه
فریاد و صوت عزا، در کنارش به فریاد سیرت انسانیت بپردازید و به جای این
همه مجلس برای ترویج روضه، اندکی به فکر ترسیم رازهای و رمزهای عاشورا
برسید..... چه شد آن همه فریادهای دغدغه مندان دیروز. هیچ.
امروز به کجا
رسیدیم؟ به تولید انواع سبک های خواندن! به این همه تحریف که در جامعه موج
می زند! به درس هایی که از حسین(ع) نیاموختیم و عمل نکردیم! به ترویج مدام
خرافات در جامعه که هر روز به نامی و علمی برپاست!
هر روز بازی تازه
ای که یگانگی دیروزمان را به سخره می گیرد. هر روز ریشه های انحرافی که
بیشتر می شود. تا امروز که می شنوم به جای عزای قمری می خواهند عزای شمسی
به پا کنند! که چه شود؟ و مگر در این همه عزایی که شهر را فرا گرفته، بس
نیست؟ در این همه عزا مگر درسی، فکری، فرهنگی و فهمی عمیق از عاشورا و امام
عدالت و انسانیت، ترویج می شود که حالا باید به بازتولید عزایی دیگر
برسیم؟!
عجبا که این همه تاختن به فرهنگ اصیل گذشته ما، یگانگی مان را نشانه گرفته است. بهراسید که هیهات منا الذله...